- қоқабаздан
- ет. жерг. Көңілі көншу, жайлану. Әне, тарғыл шүрегей де көлді екі рет айналып өтіп, еш қауіп болмағасын қ о қ а б а з д а н а басын шұлғи, сыпайы сырғанап келіп ауға қонған (Ж.Сатылғанов, «Қауырсын» клубы, 22).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.